vandaag dan mijn lange reis en aankomst in Pretoria. Momenteel zit ik in een internetcafe omdat we zelf nog geen internet hebben helaas.
Over het afscheid zal ik niet teveel woorden vuil maken, de meesten waren erbij..
Maar de vlucht ging soepel. Ik had een mooie plek in het vliegtuig met alle beenruimte.
Tot Zurich was maar een klein stukje, een uurtje ongeveer. De luchthaven daar is zo enorm schoon en netjes. Wanneer je met een soort metro van de ene naar de andere terminal gaat, klinken er achtergrond geluiden van de natuur. Heerlijk ecologisch.
De trip naar Johannesburg was ook goed te doen. Achteraf natuurlijk makkelijk praten, want het is en blijft een lange zit (vertrokken om 22.45 en aangekomen om 9.25 NL tijd). Er zitten toch altijd weer een mooi gezelschap aan personen in het vliegtuig (rugbyers van twee meter, een oud vrouwtje dat eigenlijk pools was en een hekel had om in het Duits aangesproken te worden, en zelfs een joodse vrouw die 's ochtends te tora zo zacht zat te reciteren dat alleen haar lippen bewogen, maar is het dan nog wel reciteren?). Anyway, zolang er maar geen huilende baby's aan boord zijn vind ik het goed. En janines pakket hielp enorm. Behalve de spiegel alle attributen gebruikt om te slapen.
Dan aangekomen op Johannesburg. Doen ze enorm moeilijk over dat visum in den haag, kijkt die vent er hier misschien twee seconden naar...
De chauffeur gevonden en toen met een andere student richting Tuksdorp, het complex waar ik verblijf.
Dat is nogal spartaans te noemen. Zie de foto's (ooh nee , foto's komen toch later) Het geheel is sinds 1985 niet meer gerepareed. Er hangen kastjes los en het gasfornhuis is roestig. En ik ben met de helper westsingel al niet verwent.
In mijn kamertje staat een bed, een kast, een stoel en een bureau. En tralies voor de ramen. Er zit geen deurknop op, maar wel een hangslot. Zo'n fietsslot.
We wonen met acht jongens. Twee andere nederlanders en een zweed, canadees, duitser en een fransman en brit die nog aan moeten komen. Dat is dan wel weer leuk.
Er is een gezamelijke kueken waar een tafel staat. Echter is er geen zithoek ofzo. In het hele huis geen enkele zitstoel of bank. maarja..
Ik hoop dat de spartaanse kamerinrichting mij richting het studeren helpt, haha.
Ook mijn nieuwe zuid afrikaanse nummer gekocht: 0027 78 26 51 536.
Zit op dezelfde telefoon, dus zolang deze sim erin zit, is de NL simkaart eruit.
Wat betreft de titel trouwens (life in a mirror), het is hier wel even ander ja.
Links rijden, minderheid dat is te makkelijk gezegd. Het is gewoon helemaal anders.
Wel even wennen zo'n dag, maar ik hoop dat dit echt gaat lukken als ik wat drukker bezet ben.
Morgen introductie dag voor internationale studenten . tsja dat hebben ze hier dan wel weer gewoon net als bij ons. intro na intro etc.
Daarna hopelijk ritme (en internet).
Baaie Groeten
(foto's uploaden lukt hier nog niet. volgende keer hopelijk wel).
nu foto's?
