Hallo Nederland, hier pretoria.
(Jawel Joery, eindelijk)
Het is alweer een tijdje geleden maar dan nu toch eindelijk een nieuwe blog vanuit het zuiden. Zoals gebruikelijk bij studie wordt het almaar drukker en drukker. Ik heb dan ook genoeg dingen te doen door de week. Zo moest ik afgelopen week twintig essays nakijken van vijf pagina’s. Dus honderd pagina’s lezen en corrigeren. Beetje interessant doen met commentaar geven op de studenten natuurlijk.. En dan was ik ook nog gevraagd om mijn scriptieonderzoek te presenteren op de Drama Department (toneel en opvoeringkunsten). De foto zegt hopelijk genoeg haha. Gelukkig zijn er in de avond genoeg braai’s, feestjes en hang-outs om wat te ontspannen.
Neemt niet weg dat ik nog vaak aan huis denk natuurlijk. En het interessante is dat Afrikaners daar ook vaak aan denken. Zo hadden we een college over ‘in and out of place’. Als je dus tegelijkertijd op je plek bent en toch niet op je plek bent. Niet dat deze blog nu gaat ontlopen in een filosofische discussie, maar wat ik hoor is dat veel Afrikaners dat voelen. Ze voelen zich tegelijkertijd op hun plek en niet op hun plek in Zuid-Afrika. Dat heeft natuurlijk ook te maken met hoe de blanke bevolking hier terecht is gekomen, en hun positie tegenwoordig. Als je dan Europeaan bent, en helemaal Nederlander, dan voelen zij (en ik eigenlijk ook wel) een beetje een verbintenis. Iedereen die je spreekt verteld dan ook over één, twee of drie generaties terug, hoe zijn opa hier is gekomen enzo. Amanda (professor en mijn begeleider) vertelde in de klas op mooie wijze hoe Europa toch als een thuis voelt wanneer zij daar is. Desalniettemin is ze net zo Zuid-Afrikaans.
Voor mij is het makkelijker. Ik heb een thuis (of meerdere; helperwest, nieuwe kijk en mokkenland). Ook al voelt het hier steeds beter natuurlijk, mijn hart blijft in het Avondland. Hieronder een mooi liedje (een ‘liekie’) van Koos Kombuis, een Z-A artiest, en onze eigen Stef Bos die hier bijzonder bekend is. Het gaat over het dubbele thuis van Afrikaners.
Baie groete, goed gaan! GJ
Ha GJ, mooi inderdaad, filosoferen over thuis.
BeantwoordenVerwijderenIk had op al mn kamers het volgende liedje:
Thuis, dat is een schone onderbroek
Of lezen in een spannend boek
Een grote pan met erwtensoep op het fornuis
Thuis, een plek waar iedereen je kent
Daar mag je wezen wie je bent
Dat is thuis
Thuis, in Amsterdam of Appelscha
Daar staat de warme chocola
Daar woont je eigen cavia, je konijn of je muis
Thuis, dat is waar iemand van je houdt
Daar is het veilig en vertrouwd
Dat is thuis
Thuis, is meer dan een huis,
Zoveel meer dan een huis
(Elly & Rikkert)
Hoop dat je je nog wat maandjes thuis voelt in Tuksdorp en erna weer in het avondland!
Lfs Janine
Voor wie het liedje wil volgen, lyric: http://www.muzikum.eu/nl/123-2705-32685/koos_kombuis/het_avondland_afrikaanse_versie-songtekst.html
Hoi GJ wat een leuk verhaal weer je schrijft heel gezellig. Prachtig liekie van Stef Bos altijd mooie teksten! Die tekst spreekt jou natuurlijk zeer aan ook de tekst van Janine haar liekie. Blij dat je het naar je zin hebt maar dat je ons toch ook een beetje mist haha Misschien dat Limburg ook nog eens in jou Avondland rijtje gaat komen(grapje)Groetjes Willem en Gonnie
BeantwoordenVerwijderenHallo dag lieve Gert-Jan,
BeantwoordenVerwijderenJe mooie verslag gelezen.Ja,jij mist avondland en wij hier in avondland missen jou!Maar a.s weekend ben je op de helft van je verblijf in Z-A en ga je aftellen.De tijd vliegt!!Ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Groetjes uit Loosduinen van oma Lizette
Hoi laiverd. Mooi lied hoor die Avondland. Maar ook blij te lezen dat Mokkenland ook een thuis is. Je bent al over de helft en we zien naar je uit. Met dat skypen is het echt al leuker om jou zo te zien. Het programma "Hello Goodbey" is ook weer begonnen en elke keer denk ik even terug aan Janine (die naar Brazilië was)en jou. Nou, baie groete. X ma ( )
BeantwoordenVerwijderen