I've been through the prairie/mountains on a horse with a name

Hallo Nederland, hier Pretoria.

Ditmaal beginnen we met een mooie foto. En dan zie ik jullie denken: ‘Dat lijkt op Amerika’. Dat doet het ook. Wij zijn vorig weekend naar de prairie en de bergen geweest in de provincie Free State. Uitgestrekte velden, geen stad te zien. Het erg kleine plaatsje Clarens vormde onze thuisbasis voor twee nachten. Clarens ligt op ongeveer vier uur rijden van hier, maar dan zit je in een totaal ander landschap. Tussen de bergen waan je je in de Pyreneeën. Helemaal omdat Clarens schattige huisjes heeft, kleine winkeltjes en geen hekken of beveiliging.  

De trip was georganiseerd door ons residence, Tuksdorp. Het hoofd en zijn vrouw (Edwin en Helen Smith) doen dit elk jaar met de uitwisselingsstudenten. Zaterdagochtend vroeg, om zeven uur, ging mijn helft van de groep te paard. Voor de duidelijkheid, ik heb dus nog nooit op een paard of pony gezeten, en met mij de meesten. In Nederland zou je dan een uitgebreide instructie krijgen en eerst wat rijden in de bak. Niet in Zuid-Afrika. Gelukkig waren de paarden niet al te groot, maar toch… Ik kan toch stellen dat mijn paard Dinand en ik een goed koppel vormden. We gingen meteen de bergen in rijden onder leiding van twee gidsen. Nog maar amper aan het zadel gewend vertelde de gids dat de voorste gids wat ging versnellen. Wie durfde kon mee in draf, de aanwijzingen voor de paarden wisten we wel. De gids sprintte weg en mijn paard erachteraan. Ging perfect moet ik zeggen. Eerst in draf maar omdat dat niet echt plezierig voelt daarna in galop. Ik vond mezelf terug in de kopgroep met de twee ervaren paardrijders van de groep. Daarna nog een paar keer flink gesprint met dat paard. Ik heb dus eindelijk een talent gevonden, nu nog een paard. Paardrijden, makkie.

Daarna hebben we een bergwandeling gemaakt in het Golden Gate National Park. Al klinkt het woord hike natuurlijk beter. Mooi uitzicht en wat mooie pics gemaakt.

Bij terugkomst was er een bierconferentie gaande op het centrale pleintje in Clarens. Als vaste klant van de Pintelier kon ik mijn ogen maar moeilijk geloven. 22 Microbrouwerijen uit heel Zuid-Afrika presenteerden meer dan 50 verschillende bieren. Het was dan ook de grootste bierbijeenkomst voor microbrouwerijen ooit in Zuid-Afrika, al was de klein en gezellig. Voor 75 Rand (7,50euro) kon je overal een beetje proeven. Dus ben ik met mijn Singaporaanse vriend Raymond op verkenning gegaan. Uitkomst: Er wordt vooral gebrouwen in de Engelse traditie (ale, pale ale, etc) maar er zijn ook goede Belgische (tripel, dubbel) en Duitse bieren. Allemaal gebrouwen door kleine bedrijfjes. Een echtpaar van 60+ ging er met de juryprijs vandoor. Terechte winnaar.

Geen week compleet zonder braai, dus ook in Clarens hebben we de barbecue aangestoken. Gevolgd door een gezellig kampvuur.

De volgende ochtend gingen we white water raften. Dat is met een opblaasbootje over een wilde rivier. Erg spannend natuurlijk, al waren er genoeg momenten van rustig dobberen. Ik heb ook nog een stroomversnelling zwemend door te komen. Dat was nogal intensief want je wordt helemaal ondergezogen door de stromen en je kunt er niks tegen doen. Slechts voor een enkeling weggelegd omdat een meisje van onze groep bijna verdronken was. Ze kwam in de onderstroom, kwam een tijdje niet meer boven. Iedereen (gidsen en leiders) in paniek. Gelukkig kwam ze op het eind van de versnelling weer boven maar wel met kapotte knieën en ellebogen. Daarna was het afgelopen met de pret. Gelukkig wist ik nog wel de golven de baas te zijn.

Later op die zondag zijn we weer teruggegaan naar het rustieke Tuksdorp, en dat was mijn avontuurlijke weekend in Clarens. Een groot succes dus.

met pim en ray

Baaie Groete!

ps. eerlijkheid gebied te zeggen dat niet alle foto's van mezelf zijn. Als echte amateurfotografen wisselen we wat uit. dus ook copyright paul en raymond.